ახლა ზუსტად ღამის 2 საათია. გარეთ წვიმს მე კი ფანჯარასთან ვზივარ და ვფიქრობ. ვფიქრობ ყველაფერზე : ჯასტინზე , ჯესიკაზე , ჩემს ძმაზე , მშობლებზე და რაც მთავარია ჩემს ფანებზე ლიზინატორებზე !! ხვალ დიდი დღეა კონცერტი მაქვს პარიზში !! და დილით უნდა გავფრინდე ... ჯასტინი ესპანეთშია ტურნეზე..უკვე 5 თვეა არ მინახავს ... ძალიან მომენატრა და ძალიან მაკლია... ჩემი ძმაც თბილისშია და როგორც ყოველთვის ჩემს გვერდით არის ის ერთადერთი ადამიანი ვისი გულისთვისაც მე ვცოცხლობ-ჯესიკა !! და მეხმარება ყველა სიძნელის გადალახვაში ))) უკვე დროა რომ დავწვე და დავიძინო ხვალ ადრე უნდა ავდგე)))

-ლიიზ ლიზ გაიღვიძე :**  თვითმფრინავზე გვაგვიანდება ...

-აჰჰჰ თავი მისკდებაა...

-არაუშავს გაგივლის.. მიდი მიდი ადე !!

მე ჩემი აიფონი ავიღე და ზარები შევამოწმე.. ისევ არ არის ჯასტინის ზარი..არც მესიჯი არც შეტყობინება .. ნეტავ რა სჭირს ამ ბიჭს :// იმედი მაქვს რომ მიზეზი აქვს რომ არ მირეკავს... მე და ჯესიკამ ბარგი ავიღეთ და ტაქსში ჩავჯექით... რამოდენიმე წუთში უკვე თვითმფრინავში ვიყავით...დიდი ხნის მგზავრობის , ძილის ,  ფიქრის და სიცილის შემდეგ თვითმფრინავი მიუახლოვდა  პარიზს . დიახ სწორედ იმ ადგილს სადაც ეიფელის კოშკი ჩამიკრავს თვალს . უკვე ვგრძნობ ,ვგრძნობ რომ აქ რაღაც შეიცვლება რაც ჩემს ცხოვრებას მთლიანად შეცვლის... როგორც იქნა მე და ჯესიკამ გავაღწიეთ აეროპორტიდან... საშინლად დაღლილები ვიყავით სასტუმრომდე კიდევ ბევრი იყო დარჩენილი ამიტომ ერთ ერთ ბარში შევედით... შევდგი თუ აარა ფეხი სცენაზე ერთი სიმპატიური ბიჭი დავინახე მღეროდა და თან გიტარაზე უკრავდა... თითქოს რაღაც დამემართა რაღაც გრძნობამ გაიღვიძა ჩემში..

ამ ბიჭმაც დამინახა...კარგახანს მიყურებდა და მერე ჩუმ-ჩუმად მაპარებდა თვალს... ისე კარგად და სასიამოვნოდ მღეროდა ...