Happiness is Love<3 1 season 5 part♥ - 5 სექტემბერში 2012 - ForeverBonny

ჯასტინიც სიტყვებზე ცოტა დავწყნარდი... აი გამოაცხადეს ჩემი სახელი და გვარი და მეც ნელა დაძაბულად გავედი... ჩემს წინ უამრავი ხალხი ყვიროდა, ტიროდა გავშეშდი ენა ჩამივარდა, მაგრამ როგორც კი მუსიკა ჩაირთო თითქოს თვითონ ამვმღრედი საოცარი იყო.... (ჰო კიდევ სანამ გავიდოდი ინტერვიუ ჩამომართვეს ))) მეც ვმღეროდი და ემოციებს ვერ ვიკავებდი მერე კი ჯასტინიც შემომიერთდა:

ყველაფერი წარმატებით დასრულდა, მე მაინც რაღაცაზე ვნერვიულობდი და მეშინოდა რაღაცის. როცა კულისებში შევედი, ყვე;ამ ტაში დამიკრა და მაქებდნენ მე პირზე სულ "მადლობა" მეკრა.. ძალიან ბედნიერი ვიყავი, მერე გამოვიცვალე და საგრიმიოროში ჯასტინს ველოდებოდი. დიდი ხანი არ მომინდა ლოდინი რადგან ჩამეძინა და ვერც კი გავიგე როგორ გავიდა დრო. თვალები რომ გავახილე უკვე ჩემს ნომერში ვიყავი და ჯესიკა მიყურებდა გახარებული
მე:-რა? რას მიყურებ?
ჯესიკა:-ვაიმე როგორ მიხარია რომ გამოგეღვიძაააააა!!! მოყევი ეხლა რა იყო როგორ ჩაიარა კონცერტმა?
-კონცერტმა? აა... უი კონცერტმა! ძალიან მაგრად ჩაიარა მაგრამ რაღაც მე მახსოვს რომ ბოლოს აქ კი არა კულისებში ვიყავი საგრიმიორიში და აქ...
-იმიტომრომ ჯასტინმა მოგიყვანააა <3
-მათლა?? ვაიმე რამე ხომ არ დაუბარებია?
-არა არაფერი რა იყო?
-არაფერი, ნოტებუკი მომე
-რატო ნოტე? :დ
-რავიცი აბა! :დ მომე რა მეზარება ადგომა
ჯესიკამ ნოუდბუქი მომაწოდა და მე დავიწყე ინტერნეტში ქექიალი, რატომ არ ვიცი გულმა მითხრა შედიო ნეტში და ჩაიქექეო! :დ მოკლედ ამ ქექვაში ისეთ რაღაცას მივაგენი რომ ვაი!!! ვხედავ ჯასტინის პაპარაციულ ფოტოებს, და ვხედავ რომ ის მარტო არ არის, ვხედავ რომ მე მძინარე მზეთუნახავი ხალში ვყავარ და სასტუმროში ამოდის. პირდაპირ კიბეებთან დაგვაფიქსირეს. მე გაგიჯებულივით ვიკივლე
მე:-ააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა!!!!
ამ კივილზე ჯესიკა გამოვარდა სხვა ოთახიდან, და ისეთი სახე ქონდა გეგონება რარაცა საშინელება დაინახა.
ჯესიკა:-ლიზზზიი!! რა მოხდა?
მე:-ეს ნახე??
-აბა მანახე!
მე ჯესიკას ფოტოები ვანახე
ჯესიკა:-ღმერთო ჩემო!!! რა საყვარელი ხარრ!!
-ჯეეს!!! ნერვებს ნუ მიშლი :@ რა საყვარელი ვერ ხვდები?? რა საშინლად ვარ და თან პლიუს კონცერტის მერე რაღაცნაირად ჩანს!! ძალიან გავარდება ჭორები.
მე სასწრაფოდ ტელეფონი ამოვიღე და ჯასტინს ვურეკავ
ჯასტინი:-ხო ლიზ!! როგორ გეძინა :*
-ვაიმე ჯასტინ პაპარაცებმა როგორ დაგვაფიქსირეს?
- :დ კაი რა მაგაზე ნუ ნაღვლობ, პაპარაცებმა რამდენ რამეზე დამაფიქსირეს ეგ არაფერი...
-და სანერვიულო არაფერია?? ხმები რომ გავარდეს?
-მერე რა? წამო გინდა ვისეირნოთ? კარგი ამინდია გარეთ, წამო პლაჟზე!
-კარგი , მაშინ ნახევარ საათში გამომიარე მეც გამოვფხიზლდე ცოტა ძილის მერე
-კარგი :)
მე წამოვხტი, სახე დავიბანე ჩავიცვი და ესე გამოვიყურებოდი

მერე შემოსასვლელში დავჯექი და ჯასტინს ველოდებოდი, ტან ცალ ფეხს გაუჩერებლად ვანძრებდი ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა. და როგორც იქნა დარეკეს კარზეე.... მე გიჟივით წამოვხტი და ჭუჭვრუტანაში გავიხედე, არავინ იყო, მერე კარი გავხსენი და დერეფანში გავედი რომ უცებ ვიღაც უკნიდან მომეპარა და მომიღუტუნა
მე:-ეეეეეე!!! ვაიმე ჯასტინ!!! <3 :დ
ჯასტინი კვდებოდა სიცილით მე კიდე ვუყურებდი გაბრაზებული და მეც ამიტყდა ბოლოს, ესე ვიცინოდით და თან კიბეზე ჩავდიოდით. როცა გამოვედით ვიყიდეთ ნაყინი და პლაჟზე წავედით. ბევრი ვიარეთ სანაპიროზე და ბევრ რამეზე ვლაპარაკობდით და ამ ლაპარაკში ჩამობნელდა და უკვე დავჯექით და მზის ჩასვლისთვის უნდა გვეყურებინა.
ჯასტინი:-ბედნიერი ხარ?
-რა კითხვაა?
-რავიცი აბა! მაინტერესებს
-კი! ბედნიერი ვარ იმიტომრომ მე იმას მივაღწიე რაც მინდოდა, და იმედები არ გამიცრუვდა, მინდოდა რომ მეგობარი მეპოვნა და ვიპოვე, შეყვარებულზე არც მიფიქრია მაგრამ მაინც მიხარია
ჯასტინმა გამიღიმა და ტელეფონი ამოიღო.
ჯასტინი:-გაიღიმე!
და სურათი გადამიღო

მე სიცილი ამიტყდა და წაშალე თქო ვეუბნებოდი. ჯასტინი უარზე იყო მერე ადგა და გაიქცა მე გავეკიდე და წრეებს ვარტყავდით, ბოლოს წყალში შევიდა
-ჯასტინ! ტელეფონი მომეცი თორე არ ვიცი რას გიზავ!
-არა არ მოგცემ!
-მომეცი თქო
და უფრო ღრმად შევედი, წყალი უკვე მუხლებამდე იყო, მას წყალი წელამდე ქონდა
-მომეცი თქოოოოო!!!
-აააააააააააარა!!!
მე უფრო ღრმად შევედი და უკვე გულში პანიკები მეწყებოდა, ცურმა არც ისე კარგად ვიცი ისე რომ ვთქვათ და მეშინოდა...
-ჯასტინ! მომეცი ტელეფონი
ის უფრო ღრმად შევიდა
ჯასტინი:-კარგი რა! რად გინდა ეს ფოტო?
-შენ რად გინდა?
-ფონად დავაყენებ და სულ დავინახავ შენ სახეს
ეს სიტყვები ძალიან მესიამოვნა მაგრამ მაინც არ მინდოდა რომ დამეტოვა ის ფოტო
-ჯასტინ ძალიან გთხოვ!!!
ის კიდევ უფრო ღრმად შევიდა, მე უკვე წყალი აღარ მახსოვდა და ღრმად შევედი, ისე რომ წყალი მხრებამდე მწვდებოდა
მე:-ვაიმეე!!!
ჯასტინი:-რა??
-არ შემიძლია ასე ღრმად!! ვაიმე ცუდად ვარ
ჯასტინი გიჟივით გამოცურდა და მერე რბენა დაიწყო წყალში. მე პანიკებში ჩავვარდი, ჯასტინი უკვე ახლოს იყო უკვე როცა რაღაცას ფეზი წამოვკატი, ავსრიალდი და ზურგით პირდაპირ წყალში, სუნთქვა შემეკრა და საშინელი ხელფეხის ქნევა დავიწყე ისე რომ ჯასტინი ვერ მიდგებოდა რომ ამოვეყვანე, ბოლოს როგორც იქნა გამიყვანა ნაპირზე. ხველება ამიტყდა და წყალი ჩანჩქერივით გადმომდიოდა პირიდან
ჯასტინი:-ლიზიიი!!! ლიზიიი!!!! კარგად ხარ?? ლიზი მიპასუხე!
მე თვალევი გავახილე და ჯასტინს შევხედე
მე:-ჯასტინ!
-ხო!!?
და გული წამივიდა! გავახილე თუ არა თვალები უკვე ძალიან ბნელოდა და კიდე პლაჟზე ვიყავით
მე:-რა მოხდა?
ჯასტინი გახარებული წამოხტა და ჩამეხუტა, მერე ლოყები სულ დამიკოცნა და ძალიან მაგრად ჩამეხუტა ბოლოს!!!
მე:-რა მოხდა რა?
-არაფერი ისეთი!
უცებ თავში გამარტყა რომ ტელეფონი კიდე არ მოუცია
-ჯასტინ! ტელეფონი იქნებ მომცე ბოლოს და ბოლოს!
-ვერა!
-რატო ერთი?
-წყილად რომ ამომყავდი ჩამივარდა.
-წყლიდან?
-ხო! კინაღამ დაიხრჩვი და ხელფეხს ისე იქნევდი რომ ძლივს ამოგიყვანე!
-ვაიმე... მადლობა
და ძლიერ ჩავეხუტე...
-რის მადლობა?! სახურავიდან რომ გადმოვარდე შენი გულისთვის მეც გადმოვხტები რომ ერთად დავეცეთ ძირს!
ძალიან გულში ჩამწვდა ეს სიტყვები და ცრემლები წამომივიდა, ჯასტინმა გამიღიმა. მერე ავდექით და სახლში მიმიყვანა...
კარი ისე გავაღე გეგონება კარს კი არა კედელს ვანგრევ და სიყვარულში ჩაძირული პირდაპირ დივანზე დავეშვი! ჯესიკამ კარი დახურა და ეგრევე თავზე დამადგა!
ჯესიკა:-სველი რატომ ხარ?
-ჯასტინმა გადამარჩინა.!
ბევრი ვყლაპე ეტყობა წყალი, ძაან ბედნიერი ვიყავი!
-და რა გქონდა გადასარჩენი ასეთი?
-რა და მოგიყვები ეხლა, ესეიგი ფოტო გადამიღო და არ მომეწონა! მერე დავზდევდი და წყალში შევედით, ხომ უნდა წამეშალა ის ფოტო რაც არ მომწონდა და! ხოდა...
-ლიზი! ძალიან დაღლილი ჩანხარ! მოდი დაიძინე და ხვალ მომიყევი
-და შენ?
-რა მე?
-შენ როგორ გაქვს საქმეები შენ ბოიფრენდთან? ჰა? გულაობთ?
-კიი... მარა დღეს ვერ შევხვდით. სანამ შენ აჯსტინთან იყავი მე აქ ვეგდე და ორ ფილმს ვუყურე და ნახევარს :დ
-აა.. და ხვალ შეხვდებით?
-კი! და ხვალ შენ მოგიწევს აქ ჯდომა
-ეეეე... რა წესია? ხვალ ჯასტინს უნდა შევხვდე!
-მერე აქ მოიყვანე და აქ შეხვდით
-კაი ხო, კაი წავედი მე დავიბანო თორე სულ მარილიანი მაქვს თმა და ღმერთმა იცის იმ ზღვაში რა ეყარა.
-კაი მიდი!
მე წავედი აბაზანოში ტრიალებით და თავი სულ ჯასტინით მქონდა გატენილი...
როცა გამოვედი ეგრევე საწოლზე დავეგდე და დავიძინე.
მეორე დღეს ვიღვიძებ და საშინლად მეძინება მაინც, მერე თავს ძალა დავატანე და ავდექი, მკვდარი ბუზივით ვიყავი. წ~ცივი წყალი შევისხი და ჯესიკას დავუწყე ძებნა. არსად არ იყო
-ჯეეეეეს!!
დავიწყე ყვირილი! არსად არაა. მერე ვიფიქრე გარეთ გავიდა თქო. მე ცებ ჩავიხვი და გარეთ გავედი. არც იქ არ იყო, მერე სასტუმროს წინა მხარეს გავედი, სადაც მანქანები დადიან და აურზაურია. მივდივარ ჩემთვის თან ვფიქრობ სადაა ნეტა ჯესიკა და ამ დროს ვიღაცას შევეჯახე თან მწარედ
მე:-ააა!!!
დავეცი და მუხლი ავიგლიჯე
იმ ვიღაცამ ამაყენა და ვხედავ ჯესიკა არ მიდგას წიინ?
-ჯესიკაა!! რაარის ეს!!
-ვაიმე ბოდიში! გოგო წამო აგაცილებ ნომერში!
-არ მინდა მეთვითონ ავალ! აქ რას აკეთებ?
-არაფერის, ისე გავისეირნე. მალე უნდა შევხვდე!!!
-ვის?? უი ხო!! მიდი გამოიცვალე მე მანამდე ავბობღდები . :დ

ჯესიკა ასვლაში მომეხმარა და მერე მე ტანსაცმლის არჩევაში მოვეხმარე.
ჯესიკა:-ჯასტინი სადაა?
-არ ვიცი! დღეს რაღაც არ ჩანს.!
-ხომ არ გღალატობს? :დ
მითხრა ღადაობით და ამ დროს რა საშინელმა აზრებმა გამიელვა. და ჩემ საკუთარ თავს ვაწყნარებდი. არა ლიზი არა ეს არ მოხდება შანსი არაა!
მე ჯესიკაზე გადავერთე და ბოლოს ესე გავუშვი შეყვარებულთან

მერე დავჯექი დივანზე და ტელევიზორი ჩავრთე, ფეხი აი საშინლად მტკიოდა. და ამ დროს კარზე დარეკეს. მე კოჭლი ავდექი და გასახსნელად წავედი. გავხსენი და ვხედავ ჯასტინი დგას! <3
-ამდენხანს სად ხარ?!!
ჯასტინმა ჩაიცინა და ოთახში შემოვიდა!
ჯასტინი:-რა იყო მოგენატრე?
მე:-კიი თან ძააააააან!! :**
მე კარი დავხურე და ცალ ფეხზე დავიწყე ხტუნაობა. ჯასტინმა ეს შეამჩნია
ჯასტინი:-რა გჭირს?
-დღეს ჯესიკას დავეჯახე და მუხლი ავიგლიჯე.
ჯასტინმა ხელში ამიყვანა და დივანზე დამსვა! და მერე გვერდით მომიჯდა

-ჯასტინ!
-ხო? :)
- ძალიან მადლობელი ვარ ასე რომ მექცევი და ასე რომ ზრუნავ ჩემზე! მაგრამ მე მხოლოდ სიტყვებით გიხდი მადლობას! და მინდა რომ საქმითაც გადაიხადო და არ ვიცი როგორ... მაგრამ ზალიან მინდა
-შენ ჩემს გვერდით ხარ და მე ამითაც ამდლობალი ვარ
მერე მოიწია და...

ისეთი ბედნიერი ვიყავი რომ ამ ბედნიერებას სიტყვებით ვერ ვხსნი... მერე ჯასტინს ტელეფონმა დაურეკა და ისე ამომხედა გეგონება რაღაც დავაშავე და ძალიან გაუკვირდა! და მართლაც ასე იყო. როცა მან ყურმილი დაკიდა გამწარებული თვალებით ამომხედა და დიდი ხნის დუმილის მერე მითხრა
-ლიზ! როგორ გამიბედე?
- რა მოხდა?

-რა მოხდა?? ხვალ შენი დაბადების დღეა და ეგ მე არ მითხარი??
-აჰ გამმიხეთქე გული .. ხო გადამავიწყდა რა მოხდა მერე ))
-კაი კაი!! არაუშავს მაინც მოვასწრებ საჩუქრის ყიდვას :დ ეხლა გავიქცევი და მსოფლიოში ულამაზეს გოგოს ავურჩევ საჩუქარს... ეს თქვა შუბლზე მაკოცა და წავიდა ..
ჯასტინის წასვლა და ჩემი ტელეფონის დარეკვა ერთი იყო ..
-ალო ლიზი შენ ხარ??
-ჰო ბრაიან მე ვარ !! როგორ ხარ??
-რავი არამიშავს შენ როგორ ხარ??
-მეც ეგრე რა ))
-მაშინ არ გინდა დღეს სადმე წავიდეთ?? გავისერნოთ და თან გაგართობ :დ
-კი კარგი იქნება ))
-მაშინ ნახევარ საათში გამოგივლი )))

-კარგი ))) მანამდე გავემზადებიი!!
გათიშა, თუ არა მე ეგრევე ჩემს ოთახშში ავვარდი და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე, სულ რაღაც 20 წუთში მზად ვიყავი რადგან ბევრი არ მიტრიალია სარკის წინ :დ უბრალოდ ჯინსის შორტები და რაღაც ზედა ჩავიცვი, ნუ ბოლოს ასე გამოვიყურებოდი:

გავედი, თუ არა გარეთ ბრაიანი დავინახე მანაც გადამკოცნდა და გავუდექით გზას :დ ნუ ბევრი ვიმხიარულეთ მერე რაღაც კაფეში შევედით და იქაც მომკლა სიცლიით :დ მართლა მხიარული ადამიანია ... ნაყინები ვიყიდეთ !! და ვსეირნოდით პარკში!! ხან საქანელაზე :დ ხან პატარა ბავშვივით აიწონა-დაიწონაზე დამსვა :დ მერე ხელში მატრიალებდა ... დაჟე ხეზეც შემოვხსედით და 2 საათი ვლაპარაკობდით!! ამ სეირნობაში და მაიმუნობაში მოსაღამოვდა კიდეც ..

-ბრაიან სახლში უნდა წავიდე !! გვიანია თან ჯესიკა მარტოა და...

-კარგი მაშინ გაგაცილებ !!

ბრაიანმა სახლში გამომაცილა ))
-ბრაიან დიდი მადლობა ასეთი კარგი დღისთვის .. ჩემ ცხოვრებაში ამდენი არ მიცინია :დ დაა ... ძაან მსიამოვნებს შენთან ყოფნა ))
-მე კიდევ შენი ღიმილი მსიამოვნებს )) ულამაზესი ხარ!!
-მადლობა )) და კიდევ მადლობა ასეთი თბილი სიტყვებისთვის!!! უი ჰო სულ დამავიწყდა ხვალ დაბადების დღე მაქვს და ძალიან მინდა რომ შენც მოხვიდე ))
-მართლა?? ძალიან კარგი აუცილებლად მოვალ )))
ნუ მერე გამოვემშვიდებოეთ ერთმანეთს მე სახლში ავედი ))
ჯესიკა:- ჰა ააბა თქვი სად დახეტიალობდი?? :დ
-აი ბრაიანთან ხომ იცი რო მოგიყევი !!! ))
-აა გასაგებია !! :დ რაღაც ძაან დაუახლოვდი შენ მაგ ბიჭს და არ მომწონს!! :დ კაი კაი წამო დავწვეთ გვიანია !! თან ხვალ დიდი დღეა დიდი!!! :დ
-კაი წამო.. ლაპარაკის თავი არ მაქვს :დ
მეც ხელი გადავხვიე და ავედით საძინებელში ))
მეორე დღე:
დილით ვიღაცის ყროყინმა გამომაღვიძა :ფ ... ჯესიკააა.. მიმღეროდა:

Happy Birthday To Toy
Happy Birthday To You
Happy Birthday Dear Lizi
Happy Birthday To Youu!!

ჯეესსს!! გადმოვხტი საწოლიდან და ერთმანეთს გადავეხვიეთ !!!

ჯესიკა:-გილოცავ ჩემო ლამაზოოო!! დიდი გოგო ხარ უკვე!!! :დ
-მადლობა ჯეესს!! და კიდევ ერთხელ ჩავეხუტე!!
-ჰა აბა ეხა მოემზადე !!!
-რაა? ჯერ ადრე არაა?
-რას ამბობ რა ადრე?? შენი ტანსაცმელი მერე პრიჩოსკა მერე მაკიაჟი.. ხო არ გაგიჟი ... რას მოვასწრებთ !!
-ჰოჰო კაი!! მაშინ სალონში წავიდეთ ჯერ!!
-წავიდეთ!! ))
ნუ სალოში ცალკე მე დავიტანჯე ცალკე ჯესიკა !! მოვკვდით ნუ ბოლოს გაგვიკეთეს მერე მაკიაჟიც და ეს ყველაფერი 5 საათი გაგარძელდა !! მერე მაღაზიებში გავიარეთ და კაბა შევარჩიეთ ჩემთვის და ჯესიკასთვის !!! ნუ მოკლედ სახლში რო დავბრუნდით მე ეგრევე ჩემ ოთაში ავვარდი კაბის ჩასაცმელათ ჯესიკას თავის!!! და აი ბოლოს ასეთი ვიყავი:

რაღაც მე თვითონაც მომწონდა ჩემი თავი !! მერე ჯესიკას ოთახში შევრიბინე მინდოდა რო მენახებინა მარა იქ არ დამხვდა, ყველგან ვეძებე მარა ვერ ვიპოვე !! რაღაც უცნაური იყო ჯასტინსაც დავურეკე და არც ის იღებდა მობილურს !! ნუ რას გავაწყობ ტაქსი გავაჩერე და წავდი იმ დარბაზში სადაც ვიხდიდი!! შევედი ,მაგრამ შუქი ჩამქრალი იყო არავინ არ დამხვდა!! მეც რაღაც გული დამწყდა და იქვე ჩამოვჯექი, მაგრამ ვიღაცის დათვლა მომესმა: ერთი! ორი! სამიიი! და აინთო შუქი ყველა ერთად მომესივნენ :დ ჯასტინი ჯესიკა დაჟე სელენაც!!! ჯატსინს ყველა ცნობილი ხახლი დაუპატიჟებია.. ეშლი ,ვანესსა, ჰარი, და რავი კიდევ რამდნეი იყვნენ ვეღარ ვარჩევდი !! ჯასტინი მოვიდა გადამეხვია უცბად ხელში ამიტაცა და ყურში ჩამჩურჩულა: გილოცავ ჩემო ლამაზო!!! და ულამაზესი კულონი მომცა )))

მერე დამსვა სცენაზე ავიდა და დაიწო სიმღერა!! მისი სიტყვები, მისი ხმა ძალიან მსიამოვნებდა !!! ვიდექი და ვუსმენდი მის ულამაზეს სიმღერას მისი ხმით ვტკბებოდი... რო ამ დროს უკნიდან ვიღაც მომიახლოვდა და ჩამჩურჩულა: გილოცავ ლიზი!! მივიხედე და ბრაიანი იყო... გადამეხვია და მაკოცა!!! მეც ჯასტინისკენ გავიხედე და ჯობდა არ გამეხედა ისეთი თვალებით იყურებოდა !!! როცა სიმღერა დაამთავრდა ჩამოვიდა და პირდაპირ ბრაიანთან მივიდა რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ!!
-ჯეეს რა ხდებაა?? მგონი ჩხუბობენნ!!
-კაი დაწყნარდი ნუ გეშინია!!!
მერე ჯასტინი მიიწა ბრაიანისკენ და ხელი კრა არ ვიცი რა მოხდებოდა მე რო არ ჩავრეულიყავი ცალკე ჯასტინს ვაწყნარდებდი ცალკე ბრაიანს!! ბოლოს როგორც იქნა დაწყნარდნენ!!!
-ჯასტინ გთხოვ დაწყნარდი!! ხომ იცი როგორ მიყვარხარ!!! შენ ჩემი ყველაფერი ხარ .. ჰა ეხა შენ არ გიყვარვარ??? :დდდ
და მანაც საყვარად დამიქნია თავი:

ვაიმეეეე რა საყვარელიააა !!! და ჩავეხუტეეე!!! ბევრი ცეკვის და მხიარულების შემდეგ წვეულებაც დამთავრდა !!! მალე რა ღამის 1 საათი იყო!! ჯესიკა და თავის ბოიფრენდი ერთად წავიდნენ სახლში მე და ჯასტინი ერთად!!! ბრაიანი მანამდე წავიდა!!!
გზაში ფეხით მოვდიოდით მე და ჯასტინი !! რამდენს ვიცინოდით :დ :დ თან ვეხუტებოდით ერთმანეთს!!!
-აუ ჯასტინ მაღაზიაში შევირბენ რაა!!! და ჩემი აიფონი მივაჩეჩე!! მაღაზიიდან რო გამოვედი რაღაც ჯასტინის სახე არ მომეწონა !! დამნაშავესავით ამომხედა !!!
-რა მოხდა ???
-რა მოხდა?? რავიცი აბა ამას კითხე და ტელეფონი მომაწოდა... ბრაიანის მესიჯი იყო!! მწერდა რომ ძალიან ვუყვარვარ და ამას ვეღარ მალავს და ენატრება ერთად გატარებული ჩვენი დრო!!
-ჯასტინ გთხოვ!! ის უბრალოდ მეგობარია!!
-მეგობარი რომელიც შენზე გიჟდება ხო???
-იცი რა ჯასტინ სხვათაშორის ის მეხმარებოდა იმ მძიმე პერიოდის გადატანაში როცა შენ მაწყენინე და ჩემს გვერდით არ იყავი!!
-რითი გკოცნიდა და გეფერებოდა და შენც წყნარდებოდი არა??

იცი რა ლიზი მე სხვანაირი მეგონე და თურმე შევცდი!!! მე შენ ყველაფერს მირჩევნოდი და შენ უბრდალოდ თამაშობ ჩემი გრძნობებით!!!
-ჯასტინ გთხოვ და ჩახუტება გადავწყვიტე რომ მან გაიწია!!
-ლიზი გთხოვ წადი !! ტაქსი გააჩერა და ჩამსვა!!
-გთხოვ წადი!! და როცა შენს გრძნობებშუ გაერკვევი ... სიტყვა არ დაუსრულებია თქვა და წავიდა!! მეც ავტირდი!! ჯასტინ გთხოოოვ!!! მაგრამ ის წავიდა სამუდამოდ წავიდა!! ((((

ტაქსში დიდხანს არ ვმჯდარვარ, სწრაფად გადმოვხტი და ჯასტინს გავეკიდე... ჯასტინი ნელა მიდიოდა და იმის იმედი ქონდა რომ ტაქსი უკვე წავიდა მაგრამ შემოვაბრუნე და აცრემლიანებული თავალებით, გაწითლებული ვუყურებდი! ბოლოს მითხრა
-რა! წადი ბრაიანთან იმასთან ყოფნა ნამდვილად უფრო გირჩევნია ვიდრე ჩემთან როგორც ჩანს!
-არა ჯასტინ! ეს ასე არაა!! ბრაიანი ჩემი მეგობარია, მასთან მეგობრულად ვერთობი!
-ხოდა წადი და გაერთე
-არ წავალ! იმიტომრომ შენ მიყვარხარ! თუ გინდა ბრაიანს აღარ გავეკარები და შემირიგდი გთხოვ! ჯასტინ მართლა ძალიან მიყვარხარ!
-ლიზი, შენ ვერ წარმოიდგენ რა ძნელია როდესაც გცვლიან ვინმეში!
-წარმომიდგენია! შენ მე სელენაში გამცვალე, ჩემ წინაშე აკოცე და მე მოგეცი შანსი ეხლა შენ მომეცი, გთხოვ!
-არა ლიზი! არ შემიძლია...
გაბრუნდა და წავიდა! ახლა უკვე ნამდვილად სამუდამოდ!
მეც გავბრუნდი, აღარ მქონდა იმის იმედები რომ საერთოდ ოდესმე მაინც ვნახავდი მაგრამ ვცდილობდი რომ ეს პატარა იმედებიც არ დამეკარგა! ეს იყო ჩემი ყველაზე საშინელი დაბადების დღე...!
თავჩაღუნული მივდიოდი ესე და ბოლოს წვიმაც დაიწყო, იქვე მაღაზიაში შევედი მაგრამ მითხრეს დაკეტილიაო მაშინ გამოვედი და ტაქსში ჩავჯექი...
ტაქსისტი:-გოგონა! რატომ ტირი? იქნებ დაგეხმარო!
-არაფერი!
-როგორ შეიძლება არაფრის გულისთვის ტიროდე? მომიყევი
-შეყვარებულს გავშორდი!
-ოო!! მეცნობა ეს გრძნობა! შენხელა რომ ვიყავი მეც გავშორდი შეყვარებულს და ეხლა აი! ტაქსისტად ვმუშაობ.
-და ტაქსისტობა რა შუაშია შეყვარებულთან?
-ეჰ.. გაიზრდები და მიხვდები! როცა წლები გემატება და მხოლოდ მასზე ფიქრობ ვინც ძალიან გიყვარს, სწავლაზე აღარ ფიქრობ და გამოდიხარ ის ვინც არ გინდა!
-ხო მაგრამ მე სწავლაზე ვფიქრობ! კითხვაც ძალიან მიყვარს!
-გააჩნია ვინ გიყვარს! სიყვარული ჭკუასაც ერევა!
ამასობაში სასტუმრომდე მივედით, მე გადავედი და ჯიბეებში ქექიალი დავიწყე! ფული ვერ ვიპოვე
-უკაცრავად! ფული ვერ ვიპოვე და დამელოდეთ, ეხლავე ჩამოგიტანთ!
-არა არ მინდა! კარგი გოგო ჩანხარ და კეთილ ხალხს კეთილად ვემსახურები
მანქანა დაქოქა, გამიღიმა და წავიდა. მე სასტუმროში ავედი, კიბეებზე ნელა მივაბიჯებდი და ვიხსენებდი იმ წუთებს როდასაც ჯასტინი გაბრუნდა და წავიდა. ბოლოს საშინელი ტირილი ამიტყდა და კიბეზე ჩამოვჯექი. ასე ვიჯექი და ვტიროდი როცა უკან ლიფტის კარი გაიღო და ვიღაც ნელი ნაბიჯებით მომიახლოვდა... მე არ გავხედე და თავჩაღუნული ვიჯექი. ის მომიჯდა და ხელი გადამხვია. მერე ავხედე და ბრაიანი იყო! უცებ წამოვხტი და ვუთხარი
-მომშორდი!
-ლიზი რა მოხდა?
-არა! ვერ მოგეკარები გთხოვ წადი!
და უფრო ავტირდი
-ლიზი! რა გჭირს მითხარი, იქნებ დაგეხმარო!
-არა! ვერ დამეხმარები.
-ის მაინც მითხარი რა მოხდა?
-რა და..
სიტყვა ვერ დავამთავრე რო უკნიდან ჯესიკამ დამინახა და დამიყვირა
-ლიზი!!!
მოვარდა და ბრაიანს დაუწყო ჩხუბი
ჯესიკა:-რა უქენი? ჩემ ლიზის რა დაუშავე
-მე არაფერი გამიკეთებია უბრალოდ ამოვედი და ნამტირალი დამხვდა
მე:-არა! დამნაშავე სამივენი ვართ (მე, ჯასტინი და ბრაიანი ვიგულისხმე)
ვერცერთი ვერ მიხვდა ვინ ვიგულისხმე ჩემგარდა და ისე შევედი ნომერში, უკან ჯესიკა გამომყვა!
-ლიზ! რა გჭირს? რაც ჩამოხვედი შენს სახეზე ღიმილს იშვიათად ვხედავ!
-ჯესიკა! ჯასტინმა მიმატოვა, მიმატოვა! სამუდამოდ
და ისეთი ტირილი დავიწყე რომ აი ვერ ვწყნარდებოდი, მინდოდა მაგრამ არ გამომდიოდა. ჯესიკა ძალიან ანევიულებული იყო მაწყნარებდა, რას არ აკეთებდა და ბოლოს ამ ტირილით დავიღალე და დამეძინა.
მეორე დღეს
ვიღვიძებ, და ჯესიკა ბედნიერი დამტრიალებს
-აბა როგორ გამოიძინე ჩემო პრინცესავ?
-როგორ და, როგორ უნდა მეძინოს გუშინდელის მერე? მხოლოდ იმიტომ დამეძინა რომ დავიღალე თორე თვალს არ მოვხუჭავდი და შენ კიდე გიხარია?
-არა საყვარელო უბრალოდ არ მინდოდა რომ გაგხსენებოდა! არ მიყვარს როცა არ იღიმები! მოდი ამომხედე და გამიღიმე
მე ავხედე მაგრამ სულაც არ მეღიმებოდა, ეს იყო ხელოვნური ღიმილი...
-ჯესიკა რატომ?? რატომ?!! მე ხომ მივეცი შანსი მაშინ სელენაში რომ გამცვალა!
-მან ხომ გითხრა რომ არ გაუცვლიხარ.
-მეც ვუთხარი მაგრამ გაბრუნდა და წავიდა! ჯესიკა სამუდამოდ წავიდა!! სამუდამოდ..!!
და ისევ ტირილი დავიწყე
-არა საყვარელო ნუ ტირი! წამოდი გავისეირნოთ, როგორ შეიძლება ამდენი ტირილი? მესმის მიგატოვა, მაგრამ ცოტახნით უნდა დაივიწყო, ასე ჯობია, დამიჯერე!
-კაი, გავისეირნოთ. მაგრამ არამგონია რომ ჯასტინი დამავიწყდეს!

ჯესიკამ ტანსაცმელი მომიტანა, ჩავიცვი და ასე გამოვიყურებოდი

წავედით და დავდიოდით ასე. მე თავჩაღუნული მივდიოდი და მაინც სულ ჯასტინზე ვფიქრობდი, ვუყურებდი წყვილებს, როგორ ეხუტებოდნენ როგორ იცინოდნენ ერთად, თითქოს და ყველაფერი ჩემ გასამწარებლად იყო ჩაწყობილი, მერე ისევ ცრემლი წამომივიდა მაგრამ თავი უკვე შევიკავე, ძნელი იყო მაგრამ...
ჯესიკა- ლიზზი!! კარგი ეხლა, წამოდი ნაყინი ვიყიდოთ, მერე პლაჟზე დავჯდეთ და მომიყევი რა მოხდა, გულზე მოგეშვება
ჩვენ ნაყინები ვიყიდეთ და პლაჯზე წავედით, დავჯექით და მე ტალღებს შევაშტერდი, გამახსენდა როგორ წავიქეცი და როგორ გადამარჩინა ჯასტინმა, გამახსენდა როგორ გადამიღო ის ფოტო და თაისი იფონი როგორ გაწირა ჩემი გულისთვის... ძალიან მიგედებული ვიყავი. და ბოლოს ჯესიკამ მკითხა
-ლიზ, მაინც რა მოხდა ასეთი?
-ჯესი, მიმატოვა, მიმატოვა და წავიდა, თითქოს ამ ტალღებში შევიდა და აღარ დაბრუნდება!
-არა ლიზი, დაგიბრუნდება, აი გეუბნები უშენოდ, დღესაც ვე გაძლებს. ახლა დარწმუნებული ვარ ზის სახლში და შენზე ფიქრობს ))
-მადლობა ჯეს ასე რომ მაწყნარებ მაგრამ არამგონია, ძალიან მეშინია
-რისი?
-რომ არ დამიბრუნდეს? მართლა რომ სამუდამოდ მიმატოვოს?...
და ისევ ტირილი ამიტყდა. ჯესიკამ აღარ იცოდა რა მოეფიქრა და ღიტინი დამიწყო
-ჯეს გაჩერდი! ჯეეს!
საშინელი ხარხარი ამიტყდა
-გაჩერდიიი!! გეყო!

ჯესიკა:-ჰაა!! გამომხიარულდი! როგორც იქნა
უკვე რაღაც ტირილიც არ მინდოდა, აი ადამიანი კარგ ხასიათეზე რომ დააყენო, ძალიათ რომ აცინო ნიჭი უნდა გქონდეს რა! :დ მოკლედ უკვე მეღიმებოდა კიდეც, მაგრამ ეს ჯასტინი თავიდან ვერ ამოვიგდე! ძალიან მიყვარს!
-ჯესიკა, კი მაცინე და კარგ ხასიათზე დამაყენე მაგრამ ჯასტინს მაინც ვერ ვივიწყებ ვერააააა!!!
-ეხლა იცი რას გიზავ? დაივიწყე ეს ტირილები და ის მომენტი! სწრაფად ეხლა ადექი და წამო გავისეირნოთ
-აუ მეზარება ადგომააა...
-კაი მაშინ ვიჯდეთ კიდე ცოტახანი და წავიდეთ მერე!
-ჯეს! გესმის?
-რა?
-რაღაც მუსიკა
მე უცებ წამოვხტი და ამ მუსიკის ხმაზე დავიწყე ბოდიალი
ჯესიკაც წამოხტა და გამომყვა
-ლიზ, ამიხსენი რა მუსიკაა ასეთი ასე რომ ეძებ?
-დაინახავ!
პლაჟზე ასევიარეთ და ბოლოს მივაღწიეთ, შორს იყო მაგრამ ისე ისმოდა რომ აი არ ვიცი...
-წამო, წამო! ჯეს ნუ დამოდიალობ სწრაფად!
-ლიზ, დამელოდე!!
მე გავიქეცი და ეს იყოსელენა! კონცერტი ქონდა. დაცვა პლაჟზე იდგა, ძალიან დიდი კონცერტი პლაჟზე! მე არ ვიცოდი რა მექნა, მივსულვიყავი სელენასთან და მეთქვა ყველაფერი ჯასტინზე რაც მოხდა თუ გამწარებული გავბრუნებულ ვიყავი და ჯასტინი აღარ გამხსენებოდა. და ავირჩიე ის გზა რომელიც სელენასთან მიმიყვანდა. შემეძლო არ ამერჩია მაგრამ ჯასტინი მანც ძალიან მიყავრს მიუხედავად იმისა რაზეც ვაწყინე, ვაწყინე რა, ეწყინა.
-ჯეს, სელენასთან ავალ და ვეტყვი, იქნებ რჩევა მომცეს რამე.
-ლიზი, არ გირჩევ! რა იცი რა ხდება, იქნებ ჯასტინი იქაა.
-მკიდია! მე მინდა რომ ჯასტინი დავიბრუნო და სულ ერთია ვინ იქნება იქ!
ჯესიკამ არაფერი მიპასუხა, მე შევბრუნდი, დაცვას გავხედე და დიდი ხნის დგომის მერე მივედი.
მე:-ძალიან გთხოვთ! შემიშვით, გეცნობით? ლიზი!! ლიზი ვარ ჯასტინის ყოფილი
-ვინც არ უნდა იყოთ, მე ვმუშაობ და ჩემი სამუშაოს დაკარგვა არ მინდა ამიტომ გაიწიეთ, ვერ შეგიშვებთ!
-ძალიან გთხოვთ! აი სელენა მოიყვანეთ, მე მას ვიცნობ!
-თუ ჯასტინის ყოფილი ხარ, მაშინ ჯასტინს მოვიყვან და მან თქვას!
-არა! ჯასტინი არა! სელენა მომიყვანეთ ან მე მიმიშვით
-არა! გაიწიეთ სანამ მე თვითონ არ გაგწიეთ.
მე გავბრუნდი და ჯესიკას შევხედე და ეგრევე მივხვდი რომ რაღაც მოიფიქრა, ეტყობოდა რომ იცოდა რომ არ იყო კარგი აზრი რომ მე სელენასთან მივდიოდი მაგრამ როგორც მეგობარი მეხმარებოდა. მე მივირბინე და ვკითხე
-რა! რა მოიფიქრე ამოღერღე!!!
-რა და მე დაცვას გავართობ, ყველა დაცვას აფსოლუტურად და შენ შეხვალ!
-და როგორ გაართობ?
-მაგას მე მივხედავ და შენ აი იმ გასასვლელიდან უნდა შეხვიდე, სხვა არა! ისე ვერ გახვალ.
-და რა იცი რომ იქედან?
-იმიტომრომ იქ არავინ არ დგას, მემგონი! ჩემ ინტუიციას თუ ვენდობით.
-კარგი, მე ვენდობი :)
-კაი მიდი ეხლა სანამ დროა. მე ნელნელა გასასვლელთან მივედი, ვითომ უბრალოდ დავდიოდი და ჯესიკას ვანიშნე რომ დაეწყო მსახიობობა. ვერც კი წარმომედგინა ამას თუ იზავდა და დაიწყო ყვირილი. ისეთი ყვირილი რომ ხალხი დაესია, ამ ხალხში დაცვაც გაერია, რატომ არ ვიცი მაგრამ წავიდნენ. ამ დროს მე შევედი იმ გასასვლელში და ვიღაცას შევეჯახე. სიბნელე იყო და არ ჩანდა, გარეთ გამოვედით და ჯასტინი იყო!

რომ ავხედე თავიდან გამეღიმა იმიტომრომ ვერ ვიცანი და ვიღაც მეგონა მაგრამ ეს ღიმილი ეგრევე მომენტალურად გაოცებულ და აცრემლიანებულს სმაილად იქცა. თვალებიდან ცრემლი წამსკდა და თავი ჩავღუნე, გავბრუნდი, ხალხში გავერიე და ჯესიკა გამოვიყვანე, ჯასტინი მიყურებდა, მე თავი ჩავღუნე ტირილი დავიწყე და ჯესიკა წავიყვანე. ჯესიკამ დაინახა ჯასტინი, ხელი გამაშვებინა და იმასთან გაიქცა. მე არ მივაქციე ყურადღეა, ცამოვჯექი და ტირილი დავიწყე. მე ჯასტინის და ჯესიკას ყვირილი მესმოდა!
ჯესიკა:-როგორ გაბედე? როგორ და ლიზის ასე ატკინე გული?
-შენ რაღა შუაში ხარ?
-თავშიც ვარ და ბოლოშიც, შუაშიც და თავსა და შუას შორის. მე მისი მეგობარი ვარ და მაინტერესებს რატომ!
-იმიტომრომ მან მე გამცვალა, და გული მატკინა
-არა, გული მან კი არა შენ ატკინე მას!
მერე ჩემთან მოვიდა და გადამეხვია
ჯესიკა:-არა არ იტირო!
-ჯეს, რატომ მიხვედი?
-იმიტომრომ მიხვდეს რომ შენი არანაირი ბრალი არაა, უნდა მიხვდეს ამას! და იქნებ მოტვინოს
-ჯეს, მემგონი ისედაც ტვინავდა, მემგონი მას მართლა ვუყვარვარ და ის სამუდამოდ არ წასულა.
-ვიცი ლიზ. ვიცი რომ არ წასულა
ჯესიკამ ამაყენა, მე ერთხელ გავხედე ჯასტინს და წავედით.
სასტუმროში რომ მივედით არანაირი განსხვავება არ იყო იქნედან წასვლამდე რაც იყო. მაინც ესე დავბრუნდი, აცრემლიანებული და საშინლად მიტოვებული.
-ჯეს! რატომ მიხვედი რატომ? იქნებადა გაართულე სიტვაცია!
-არა ლიზ არ გამირთულებია. მაგრამ სიმართლე გითხრა როცა ვუთხარი რომ მან გატკინა გული ისეთი თვალები ქონდა რომ ეტყობოდა რო მიხვდა.
-ჯეს, იცოდა მაგრამ მიზეზი მაინც რაღაც სხვა არის. ვიცი, ჯასტინი ეგრე არ მომექცეოდა რომ მეთხოვა შანსი. მომცემდა, ვიცი რომ მომცემდა, იმიტომრომ მე მივეცი და იმიტომრომ ვუყვარვარ და მიყვარს, მიზეზი სხვაა! ვიცი რომ სხვაა!
ჯესიკა ოთახიდან გავიდა. მე ვტიროდი და ბოლოს ძვლეობით დავწყნარდი. და მერე აიფონში შევძვერი

რაღაცეებს ვაჭერდი ტყუილად. ვითომ ახალი ნაყიდი იყო და უნდა გავუგო ტელეფონს. მერე შევედი სურათებში, დავათვალიერე, მერე მუსიკებში და მაინც და მაინც, ჯასტინ ბიბერის Mistletoe-ს დავადექი. თავიდან არ მინდოდა ჩართვა მარა მის ხმასთან იმდენად მიმიწევდა გული რომ დავაჭირე და ჩვართე, ხო ჩავრთე! არ მინდოდა მაგრამ გულმა მიმიწია. ჩავრთე და ვუსმენდი. ვუსმენდი და იმ ბედნიერ წუთებს ვიხსენებდი, ზღვის ნაპირთან, ის წუთი როდესაც პირველად შევეჯახე, როცა სიყვარული ამიხსნა, როცა დაბადების დღე მომილოცა და როცა მიმატოვა.
და ისევ თავიდან დაიწყო ყველაფერი. დავიწყე ტირილი. ამ დროს ჯესიკა შემოვიდა ხელში რაღაც ფურცლებით
მე ცრემლი მოვიწმინდე
-მე:-ეგ რა ფურცლებია?
-გამოიცანი!
-აუ რაარის?
-არა ჯერ გამოიცანი ვისგანაა ეს წერილი!!
-ჯასტინისგან?
და წამოვხტი
-არა! ჯასტინისგან არაა სამწუხაროდ მაგრამ იმისგანაა ვისგანაც გაგიხარდება
-აუ ვისგან??!!!!!!
-აუ არ გაწვალებ მეზარება და თან ანერვიულებული ხარ. მოდი მოგცემ!
-კაი მომე
ჯესიკამ ფურცლები მომცა. ორი კონვერტი იყო. ერთი მამასგან ერთი ძმისგან.
მე:-ცალცალკე რატოა??
-არ ვიცი გახსენი და იქნებ იქ ეწეროს.
მე გავხსენი მამას კონვერტიჩამეღიმა, და კონვერტიდან საჩუქარი ამოვიღე
დედაჩემის კულონი,
მე:-ეს კულონი თავიდან ბებიაჩემის იყო, ეხლა დედამ მე გამომიგზავნა, მაგრამ დედას წერილი რატომ არ არის??
-არ ვიცი ლიზ, ალბად არ მოსულა ან ვერ მოგწერა.
-არაუშავს, მაინც ბედნიერი ვარ, ეს არის ჩემტვის ყველაზე ძვირფასი საჩუქარი. ))
მერე ავიღე მეორე წერილი და აღმოჩნდა რომ ჩემი ძმისგან არ ყოფილა, ეს იყო წერილი მისგან, ვისგანაც ნამდვილად არ მოველოდი და გავხსენი. ეს იყო წერილი...