Happiness is Love<3 1 Season 9 Part - 8 სექტემბერში 2012 - ForeverBonny - გაერთე ჩვენთან ერთად ♥

ესე მივრბოდი, მოსახვევიდან მოსახვევში ვუხვევდი, გზიდან გზაზე გადავდიოდი და ბოლოს ის მოხდა რაც უკვე მეორედ განმეორდა და რაც ყველაზე მეტად არ მინდოდა მაგრამ ამავე დროს თითქოს და გამიხარდა რადგან ასეთ ცხოვრებას ეგ მერჩივნა, ისევ თეთრი შუქი და სწრაფი დარტყმა... უცბად წავიქეცი მაგრამ საბედნიეროდ გონება არ დამიკარგავს რადგან მსუბუქად დავეცი...მანქანიდან მძღოლი გადმოხტა და ეგრევე მომვარდა..

-როგორ ხარ?? ახლავე საავადმყოფოში დავრეკავ !!

-არა არა, კარგად ვარ, უბრალოდ ცოტა ფეხი მტკივა....ნომერს მოგცემთ და მას დაურეკეთ !! მე ჯატინის ნომერი მივეცი... 5 წუთი და ჯასტინი ეგრევე მოვიდა ( მოვიდა არა უფრო მოფრინდა :დ ) თავისი მანქანით !! ეგრევე გადმოხტა და მძღოლსმივარდა საჩხუბრად მარა მე გავაჩერე

-ჯას არაფერია, უბრალოდ ფეხი მტკივა...მეტი არაფერიი

-როგორ თუ არაფერი,ხომ შეიძლებოდა რამე სერიოზული დაგმართნოდა? ეს მითხრა, ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა...

-ფეხი როგორ გაქვს?? ახლავე საავადმყოფოში წაგიყვან !!

-არა არა ჯას კარგად ვარ...

-კარგი მაშინ სადმე წავიდეთ არ გინდა?? ;)

-კი სიამოვნებით ...

მერე ჯასტინმა რაღაც პარკთან გააჩერა მანქანა, ჩვენც გადმოვედით..მე კოჭლობით მაგრამ მაინც :დ ჯასტინი მთხოვდა რომ ექიმთან წავეყვანე მაგრამ... :დ ჩემი სიჯიუტე...

მე და ჯასტინი ვსეირნობდით, საუბარსისე შევყევით, რომ ვერც კი შვამჩნიეთ რამდენი ადამიანი გვიღებდა ფოტოს .. არა, საბედნიეროდ ისინი პაპარაცები არ ყოფილან, ეს უბრალოდ ხალხი იყო ..

„ ჯასტინ, შეიძლება ფოტო გადავიღოთ შნთან ერთად ? „ ჯასტინის პასუხს არც დავლოდებულვარ .. გოგონას ფოტოაპარატი გამოვართვი და ფოტოები გადავუღე.

მანაც გამიღიმა და გახარებული გაიქცა ..

მე და ჯასტინმა სეირნობა გავაგრძელეთ...მერე ჩემმა ტელეფონმა დარეკა,ნომერს რომ დავხედე ბრაიანი იყო. რომ არ მეპასუხა არ გამოვიდოდა ამიტომ ავიღე...

-ალო ლიზ როგორ ხარ??

-კარგად ბრაიან შენ??

-რავი არამიშავს, რამდენი ხანია არ მინახიხარ არ გინდა სადმე შევხვდეთ?? თან შენთან სალაპარაკო მაქვს..

-დღეეეს??

-ჰო დღეს !!

-მმმ....არ ვიცი ბრაიან დღეს არ შემიძლია...დაა ახლა მითხარი რა გინდოდა??

ჯასტინი რაღაც სახით მიყურებდა აშკარად არ სიამოვნებდა მე და ბრაიანის ლაპარაკი ამიტომ ტელეფონი გამომართვა და ხმამაღალზე ჩართო...სწორედ ამ დროს დაიწყო ბრაიანმა ლაპარაკი !!!

ლიზ არაერთხელ მითქვამს რომ მომწონხარ,მაგრამ სამწუხაროდ ეს უფრო დიდ გრძნობებში გადაიზარდა..არა მე შენ არ მომწონხარ უბრალოდ მიყვარხარ, არა მე შენ სიგიჟემდე მიყვარხარ, უშენოდ ერთწუთსაც ვერ ვძელბბბ... სულ მახსენდება ერთად გატარებული დრო !!!!! ძალიან მომენატრე და მოემცი უფლება რომ ვიყო ის,ის ერთადერთი.....
ამ სიტყვებზე ჯასტინს შევხედე...ტელეფონი გამოვართვი და გავთიშე !! ვიცი ცუდად გამომივიდა ბრაიანთან მაგრამ ახლა ეს ნამდვილად არ მაინტერესებდა...

ჯასტინმა დამნაშავის თვალებით ამომხედა...

ჯასტინი:-დიდი ხანია??

-რა ??

-დიდი ხანია რაც გიყვარს?? და ასე მატყუებ??

-რაა ხომ არ გაგიჟდი ჯასტინ მე ბრაიანი არ მიყვარს მე შენ მიყვარხარ და სამუდამოდ ასე იქნება!!!

-რაღაც არ მჯერა ლიზ..რომ არ გიყვარდეს არ მისცემდი იმის უფლებას რის უფლებასაც აძლევ !!

-ჯასტინ !! დამიჯერე არაა...მე შენ მიყვარხარ.. და მისკენ მივიწიე მინდოდა ჩავხუტებოდი მაგრამ ის გაიწია...

-ჯასტინ გთხოვ დამიჯერე..

-არ შემიძლია, უბრალოდ არ შემიძლია... ამ ცხოვრების დედაააც ! ხმამაღლა თქვა ჯასტინმა და გაბრუნდა...

-ჯასტინ გთხოვ !! მერამდენედ უნდა ვუჩხუბოთ ამ სისულელეების გამო...სელენას ან ბრაიანის გამო...გთხოვ არ წახვიდე !!

-ლიზ მე არ ვბრაზობ !! და არც შენგან მივდივარ, უბრალოდ უნდა აირჩიო ან ის, ან მე !!! ეს თქვა და წავიდა...მეც აღარ გავედევნე იქვე ჩამოვჯექი და ფიწრებს მივეცი თავი...

ჯესიკას დღიური:

აივანზე ვიდექი .. ცას ვუყურებდი და ვიგრძენი , როგორ ამიყვანა სიცივემ .. ქარი უბერავდა , ცა მოღრუბლილიყო . რომელიღაც ძალიან ნაცნობ სიმღერას ვღიღინებდი , რომელიც აბსოლიტურად შეეფერებოდა დღევანდელ ამინდს და ჩემ ხასიათს .. თვალებს აქეთ-იქეთ ვაცეცებდი მაგრამ ვერსად ვამჩნევდი იმას , რისი უფრო სწორად ვისი დანახვაც მსურდა .. ჩემ ფიქრებში მხოლოდ და მხოლოდ საბა ტრიალებდა.. ვერ ვხვდებოდი რა მოხდა და ჩემს თავს სულ ერთიდაიგივე კითხვას ვუსვამდი...შემიყვარდა??? ნუთუ მართლა შემიყვარდა?? მაგრამ ჰარი?? ასე ვერ ვატკენ გულს....ქარმა კიდევ უფრო ძლიერად დაუბერა...და მეც ოთახში შევედი !! დივანზე ჩამოვჯექი ... ნელნელა ფიქრებმა წამიღო, რომ ამ დროს მობილურმა დარეკა..ნომერს დავხედე და საბა იყოო...გული რაღაც ამიჩქარდა თითქოს გამიხარდა რომ დარეკა და თითქოს არა !!

-ალო ჯეს როგორ ხარ??

-რავი ვარ რა შენ?

-არამიშავს...სახლში ხარ??

-კიიი

-აჰამ მაშინ გამოგივლი ხო !! მარტო ვარ რაღაც და მოვიწყინე..

-აჰა..კარგი მეც მარტო ვარ.. )))

არ გასულა 10 წუთი და საბაც მოვიდა ))

საბა:-აბა როგორ ხარ?? და ჩემგვერდით ჩამოჯდა..

-საბა სალაპარაკო მაქვს..

-მეც!! ხმის ტემბრი შეიცვალა საბამ !!

-შენ დაიწყე...

საბა:-კარგი...ჯეს არ ვიცი როგორ გითხრა მაგრამ ეს ბოლო დღეებია რაც აქ ჩამოვედი სულ შენზე ვფიქრობ, სულ შენ მიტრიალებ თავში და ბოლოს...

-რა ბოლოს?? ამოღერღე..

-ბოლოს იმ დასკვმანდე მივედი რომ- მიყვარხარ !!, უზომოდ მიყვარხარ !!

-ამ სიტყვებმა თითქოს დამამძიმა...გამეხრდა და თან არა !!.

-აბა ...მმ (დაიბნა საბა) შენ რისი თქმა გინდოდა??

-რაც შენ მითხარი იმის მერე არ ვიცი რაა...ძააან ცუდად გამომივა...

-თქვი ნუ გეშნინია გაგიგებ !!

-საბა მოკლედ არ ვიცი მე შენდამი რას ვგრძობ ჯერ კიდევ ვერ გავრკვეულვარ ჩემს გრძნობებში...აქამდე არ მითქვამს მაგრამ ახლა გეუბნები რომ შეყვარებული მყავს-ჰარი !!

-ამის გაგონებაზე საბას სახე შეეცვალა...

საბა:-რაა?? აქამდე რატო არ მითხარი ??რატო არ მითხარიი ჰა?? ხმას აუწია საბამ...

-საბა დაწყნარდი...უბრალოდ..

-უბრალოდ არ გინდოდა რომ გული გეტკენინებინა ხომ ჩემთვის..ეს ფრაზა ...ხშირად გამიგონია, ვითომ შენი აზრით ეს რამეს ცვლის?? აქმდე რომ გეთქვა ჩემს თავს არ მივცემდი იმის უფელებას რომ შემყვარებოდი !!

-საბა გულს ვერ უბრძანებ...!!

-უბრძანებ !! თქვა საბამ და კარისკენ გაიწია...

რას აკეთებ ? - ვუყვირე საბას ...
წადი ! - ვუყვირე მე . წადი თუ ჩემი გრძნობები ფეხებზე გკიდია . წადი თუ არაფრად მაგდებ . მე შენ არ გადანაშაულებ . ალბათ არ მიცნობ . თუმცა სათქმელი არაფერი მაქვს მადლობის გარდა . ისე შემიყვარე , რომ არც კი იცოდი ვინ ვიყავი . მადლობა ..ყველაფრისთვის დიდი მადლობა !!
. ცდები....მიზეზი ეს არ არის..შენ ყვეფაერზე წახვალ არ გაინტერესებს ამით სხვებს გულს ატეკნ თუ არა...
- და შენ რა იცი ? ნებისმიერ რამეზე ? ის ერთი ფრაზა თუ ვთქვი მხოლოდ იმისათვის რომ ეს იდიოტური გრძობები გამქრალიყო . თუმცა რა აზრის აქვს ახსნას ? წადი გეჩქარება .. : ).
- ეს არაფერს ცვლის . და ამ ფრაზით გრძობებს ვერ შეცვლი...
- მეც კარგად ვიცი , რომ ეს არაფერს ცვლის . უბრალოდ ეს მხოლოდ ჩემი დრამაა . ნუ ჩაერევი . და თუ შეიძლება რომ გულს უბრძანო მაშინ ესეც იქნება შესაძლებელი..
- ამით რისი თქმა გინდა ?
-არაფრის თქმა არ მინდა...უბრალოდ ბრძოლა არ შეგიძლია, არ შეგიძლია იბრძოლო ...
-რისთვის??
-წადი..და დაფქირდი.. ((
-ანუ გიყვარვარ?? თვალები აუციმციმდა საბას და მომიახლოვდა !!
-არ ვიცი...დაბნეულად ვუთხარი...
ოდესმე გაიგებ . - გავუღიმე მე . - : ) . მან არაფერი მიპასუხა , ჩამეხუტა . მისი გაშვება არ მინდოდა .. „მაპატიე" - ჩავჩურჩულე ყურში .. ისევ სიჩუმე ...
მან ხელი გამიშვა შეტრიალდა და წავიდა...
ტირილის თავიც არ მქონდა...და ისევ დივანზე ჩამოვჯექი ((
ამ დროს ლიზიმ შემოაღო კარრი..
ლიზი:-რა გჭირს??
-არაფერი......., ლიზ დამპირდი , რომ არასოდეს მიმატოვებ .

- გპირდები .. ბოლო წამამდე ერთად ვიქნებით.. - ჩემთან დაჯდა და თავი მხარზე დამადო ..

ყოველთვის , როცა ცუდად ვარ . მხოლოდ ერთი ამოსუნთქვა და ის უკვე ყველაფერს ხვდება . ის გაცილებით უკეთესად მიცნობს , ვიდრე მე საკუთარ თავს . ერთადერთი ადამიანი , რომელიც ნებისმიერ მომენტში ჩემთანაა და ყოველთვის ყოველნაირი გადაწყვეტილებისას მიღებისას გვერდში მიდგას ..

- ეხლა არ ატირდე , თორე სულ ერთია , არაფერი გადაგარჩენს ! - ყურში ჩამჩურჩულა და მის ხმის ტემბრში ღიმილი ვიგრძენი .. თან ჩამეხუტა

- არ ვიტირებ , არა ! - ჩამეცინა მეც

- ცრემლები არ დამანახო , თორე დაგტოვებ აქ მარტო !

- გადი გოგო შენს ველურ ცხოველს მიხედე :დ - ვუთხარი და ჯასტინის სურათზე ვანიშნე .

ჯასტინის ხსენებაზე ლიზიმ თავი დაბლა დახარა...

-რა დაგემართა?? არ მითხრა რომ ისევ იჩხუბეთ..

არ ვიცი ჯეს...დავიღალე რა დავიღალე ამდენი ჩხუბით თან რაღაც სისულელეების გამო...და ცრელები წამოუვიდა...

ამ დროს კარი იღება და შემოდის.... !! მისტერ ბიბერი !!