ეს ამბავი გამოაქვეყნა ახალგაზრდა გოგომ, მარიამ, რომელიც რამდენიმე წლის წინ შეემთხვა.
” ჩემი დედინაცვალი იყო გამოცხადებული ბოროტება. ვიცი, რომ შვილების უმრავლესობა თავის დედინაცვალზე ასე ფიქრობს, მაგრამ ჩემს შემთხვევაში ეს სიმართლეა. ის მამაჩემს ცოლად იმიტომ გაყვა, რომ მისი მემკვიდრეობა დარჩენოდა, ჩვენ კი, მისი სამი შვილი მისთვის დიდი ტვირთი ვიყავით. გერტას, ჩემს დედინაცვალს ბავშვები ეზიზღებოდა, ჩვენ კი განსაკუთრებით.
რადგანაც ჩვენ სამივენი მის მემკვიდრეობას ხელს ვუშლიდით, გერტამ თავისი გეგმის განხორციელება დაიწყო. ჩემი უმცროსი ძმა, ჩარლზი სასწავლებლად გააგზავნა მკაცრი სწავლების გიმნაზიაში. როცა ის ჩვენს სანახავად ჩამოვიდა, გამხდარი და ფერწასული იყო, საშინლად არ უნდოდა იქ დაბრუნება, მაგრამ გერტამ მამაჩემი დაიყოლია და ისევ იქ გაუშვა. ცოტა ხანში შევიტყვეთ, რომ ჩარლზი ხიდან ჩამოვარდა და მოკვდა.
ამის მერე ჯერი ჩემს უფროს ძმაზე, რიჩარდზე მიდგა. გერტამ მამა დაარწმუნა, რომ მას ტალანტი ჰქონდა და ხელოვნების სკოლაში გააგზავნა. რიჩარდს ფეხბურთი უფრო აინტერესებდა, ვიდრე ხელოვნება, მაგრამ მაინც გულმოდგინედ სწავლობდა ვიოლინოზე და პიანინოზე დაკვრას. ჩემმა დედინაცვალმა ის რამდენიმე სკოლის მოსწავლე ბიჭს გააცნო, რომლებსაც ნარკოტიკებთან ჰქონდათ კავშირი და ცოტა ხანში რიჩარდი გადამეტებული წამლის მოქმედებით დაიღუპა.
გერტამ ის ათი წუთით ადრე იპოვნა, ის ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო და მისი გადარჩენა შეიძლებოდა, ასე თქვა ექიმმა და მე მჯერა, მაგრამ მამამ რა თქმა უნდა არ დაიჯერა.
ახლა, რადგან სამი შვილიდან მარტო მე დავრჩი ცოცხალი, ცხადია ჩემს მოშორებას ეცდებოდა, ამიტომ სანიმუშო შვილად ვიქეცი, ყველაფერს ვასრულებდი, პრობლემას არაფერში არ ვქმნიდი. რამდენიმე თვეში 18 წლის ვხდებოდი და სახლიდან გაქცევას ვაპირებდი. მამაჩემის და სხვა ქალაქში ცხოვრობდა და იქ ვაპირებდი წასვლას.
ეს იმედების წყალში ჩამეყარა, რადგან გაგვაგებინეს რომ ჩვენი ერთადერთი უახლოესი ნათესავი, მამიდა ვიღაცამ მოწამლა და გარდაიცვალა. რა თქმა უნდა ეს გერტას ხელი იყო.
ძალიან შევშინდი. ან ის და ან მე, ერთ–ერთი უნდა გადარჩენილიყო. სწორედ ამ დროს გამახსენდა ლეგენდა სისხლიან მერიზე, რომელიც ჩემს წინაპრებს გადახდათ თავს. დედაჩემისგან ვიცოდი რიტუალი ზუსტად როგორ უნდა ჩამეტარებინა. სხვა გზა არ იყო. უნდა გამერისკა.
იმ ღამეს მამა საქმეებზე იყო წასული, გერტა კი თავის მორიგ საყვარელთან კლუბში ერთობოდა. მე ჩემი შეგროვილი თანხით სანთლები ვიყიდე და სარკესთან განვალაგე. რიტუალი უნდა დამეწყო.
ამ დროს ოთახში გერტა შემოვიდა და ლაპარაკი დამიწყო.
– რას აკეთებ მარია?
– უბრალოდ სანთლებით ვერთობი.
– იცი მარია, დრო მოვიდა რომ ვილაპარაკოთ.
– მართალი ხარ – ვუთხარი და შევხედე – რადგან ჩემი ორი ძმა უკვე მოკალი, ახლა ჩემი ჯერია.
– მართალი ხარ – მითხრა ბოროტად – არ დავუშებ რომ იმ ბებერის ქონება მარტო შენ დაგრჩეს.
ყურადღება არ მიმიქცევია, ჩავიხედე სარკეში და გარკვევით ვახსენე სამჯერ მერის სახელი. სარკეში საშინელი სახე გამოჩნდა, ერთიანად ნაოჭებით და წყლულებით დაფარული.
– გერტა – წარმოთქვა მან – მოდი ჩემთან.
ჩემი დედინაცვლის კივილმა იქაურობა შეძრა. სარკიდან გაშავებული და გრძელი ფრჩხილებით დაფარული ხელები გადმოვიდა და გერტა შიგნით შეითრია.
მე გონება დავკარგე და დილით გამომეღვიძა. გერტა არსად ჩანდა. მამას შევატყობინე, რომ ის ღამე სახლში არ ყოფილა. მისი ძებნის დროს მამამ მის საყვარლებზე ყველაფერი შეიტყო და ჩათვალა, რომ რომელიმე მათგანთან ერთად მისი მოღალატე ცოლი გაიქცა.
აბა რას იტყვით გჯერათ?