როგორც დაგპირდით მალე დავდე იმედია მოგეწონებათ თუ პატარა იყო ჩემი ბრალი არაა
"თავგადასავალი კუნძულ ლუსიაზე"
თავი 10
და უცებ გავიგონე ფეხის ხმა ჯო იყო – რამე მოხდა?
ჯო – არა უბრალოდ ჩამოვედი რომ მეთქვა მალე ლოს ანჯელესში ვიქნებით და გემბანზე უნდა ამოხვიდე
– კარგი მოვდივარ
ჩვენ
ავედით გემბანზე და დავინახე ლოს ანჯელესი! ოცნებების ქალაქი! ეს ქალაქი
ძალიან მიყვარდა და ახლა კიდევ შემიყვარდა როდესაც გავყურებდი თუ როგორ
ვუახლოვდებოდით მას თავდათანობით ემოციები მომეძალა თითქოს ტავი შინ
ვიგრძენი და მართლაც ასე იყო მე შინ ვიყავი მალე სახლში ვიქნებოდი და სანამ
ნელ–ნელა ვუახლოვდებოდით ლოს ანჯლესისი ლამაზი ხედით ვტკბებოდი რომელიც
თითქოს მეუბნებოდა "მოდი რა ხანია გელი მომენატრე"
მალე
ქალაქის ნავსადგომსაც მივუახლოვდით და გულმა ფრთხიალი დამიწყო და ასე
მეგონა მალე ამომიხტებოდა და ხტუნვით გააგრძელებდა სეირნობას ქალაქის
ქუჩებში :დ სასაცილო იქნებოდა ჩვენ ჩამოვედით გემიდან და ნავსადგურის ახლოს
პარკში შევედით რომლის გავლითაც ქუჩაში უნდა გავსულიყავით იქ კევინი
დაგვხვდა ყველანი ერთად ვიყავით ბედნიერები
უეცრად კი ჩემი მშობლები დავინახე რომლებიც გაკვირვებულები მოგვჩერებოდნენ
გავიგონე
თუ როგორ წამოიძახა დედაჩემმა ჩემი სახელი და გახარებული სახით ჩემკენ
წამოვიდა ნმეც სიხარულისგან ისე ვიცინოდი ლამის პირი გამხეოდა
დედა
ჩემთან მოვიდა და ცამეხუტა მერე კი მე და დემის ჩაგვეხუტა ორივეს
ერთდროულად როგორც ყოველთვის ის ძალიან გულჩვილი და მგრძნობიარე იყო
მერე
კი მამა ჩაგვეხუტა მე და დედას და მე შუბლზე მაკოცა რომ მოვრჩით ხვევნა –
კოცნას ჩხაკუნის ხმა გაისმა და გავნათდით რომ გავიხედე ლიამი იყო და სურათი
გადაგვიღო თურმე ჩუმად
– კარგი რაააააა
მან
კი უბრალოდ გამიღიმა როგორც ყოველთვის რადგან იცოდა რომ ეს სურათი მერე
მაინც მომეწონებოდა ( მართალიც აღმოჩნდა ამ სურათს სადღაც მეათე ადგილი
უკავია ჩემს ახალ ალბომში პირველი ცხრა კი ჩემი და ლიამის ერთობლივ
სურათებს) და დაიწყო ჩვენი დაკითხვა დედამ როგორც ყოველთვის ის ასე ადვილად
არ ჩუმდებოდა და არც მისი საუბრის სხვა რამეზე გადატანა იყო ადვილი
დედა – სად იყავით მაილს?! როგორ ხართ?! ხომ არაფერი დაგემართანთ? ძალიან მოგვენატრეთ1 რა მოხდა? ყველაფერი მომიყევით!
მე და დემიმ ერთმანეთს გადავხედეთ შეთქმულებივით და თვალები გადავატრიალეთ
რადგან კარგად ვიცოდით თუ როგორ იყო დედაჩემის ცნობისმოყვარეობა
–
რა მოხდა და თვითმფრინავი ჩამოვარდა მხოლოდ ჩვენ გადავრჩით და კიდევ
რამდენიმე მგზავრი მერე რამდენიმე დღე კუნძულზე გავატარეთ სანამ მაშველებს
დავუკავშირდებოდით და გვიპოვნიდნენ მერე კი როცა გემო მოვიდა ჩვენც გემზე
ავედით და აქ გამოვცურეთ უკვე ორი დღეა რაც მოვცურავთ სულ ესაა
ბევრი ლაყბობის შემდეგ მხრები ავიჩეჩე
დედა – დაწვრილებით მომიყევი!
– ასეც ვიცოდი
– მაგრამ დედა მგონი ახლა ამის დრო არაა არ გვეყოფა დრო თან ძალიან დავიღალე სახლში მინდა
დედა – კი მაგრამ...
მამა – ტიშ მაილი მართალია ალბათ ახლა მხოლოდ დასვენება სჭირდებათ მოყოლას მერეც შეძლებენ ცოტა დაისვენონ წამოდი სახლში წავიდეთ
მამამ თვალი ჩამიკრა და დედას ცნობისმოყვარეობისაგან მიხსნა :დ მერე ხელი გამომიწოდა
– ეხლავე მოვალ
დედა – არ დაიკარგო
– სად უნდა დავიკარგო ორ ნაბიჯში მივდივარ
მართლაც
ლიამი სამი – ოთხი ნაბიჯით შორს იდგა ჩემთან ცოტა დიდი ნაბიჯები გავაკეთე
რადგან ორი ნაბიჯი გამომსვლოდა მე მასთან მივედი ბავშვებიც იქ იყვნენ
მხოლოდ დემი იდგა ჩემს გვერდთ ის მაშინვე მიხვდა ყველაფერს მე ბავშვებს
დავუძახე რადგან მინდოდა ჩემი მშობლებისთვის გამეცნო ისინი განსაკუთრებით
კი ლიამი
– დედა, მამა გაიცანით ესენი ნიკი, ჯო, კევინი, სელენა და ლიამია ლიამს გვერდით ამოვუდექი მან კი ხელი წელზე შემომხვია
რატომღაც ამაზე მამა შიშმუშნა და ცუდად შეხვდა თითქოს მისი "პატარა" გოგო მოსტაცეს
დედა
– სასიამოვნოა მაილის მეგობრების გაცნობა იქნებ ხვალ საღამოს ვახშამზე
გვეწვიოთ? მაილის, დემისა და ყოველი თქვენგანის გადარჩენის აღსანიშნავად
რას იტყვით? ბიჭები აზუზუნდნენ არ ვიცით ვნახოთ შეიძლებაო
– აუ კაით რააა...
– გთხოვთ! ხომ იცით რომ თქვენი მოსვლა გაგვეხარდება მეც და დემისაც დემის ქვეშქვეშ გადავხედე და თვალი ჩავუკარი მან კი გამიღიმა
დემი – ხო მოდით რა!
ნიკი – უარის თქმას აქვს რამე აზრი?
– არანაირი! ძალიან კარგი ხვალ ექვს საათზე ჩემს სახლში იქნებით ყველანი! ყველანიმეთქი! ეს მამაჩემის გსაგონადაც იყო განკუთვნილი რადგან ლიამს ცუდად შეხვდა და ეს არ მესიამოვნა
ჯოი – კარგით მოვალთ! კმაყოფილი ხარ?!
– სრულიად!
ლაიმი – კარგი მაშინ ხვალ შევხვდებით ახლა კი წადი მაილს დაისვენე (გამიღიმა) ხომ ვიცი რომ დასვენება გჭირდება
მამა – ხო წამოდი და დაისვენეთ ყველამ! ეს ისე ჟღერდა რომ უეჭველად სხვისთვისაც იყო
– კარგი ხვალ გნახავთ!
მივტრიალდი
წასასვლელად მაგრამ ლიამის ხმა გავიგე ხოლო დავინახე დემი და ჯო რომლებმაც
გვერდით ერტი წამი ილაპარაკეს და მერე ერთმანეთს ჩაეხუტნენ თან ძაან
თბილად
ლიამი – მაილს! ერთი წამო მიდი რა! (მივედი)
– რამე მოხდა?
ლიამი – უბრალოდ დამშვიდობება მინდოდა ძალიან მომენატრები ხვალამდე ვერ გავძლებ დარწმუნებული ვარ
– ნუ სულელობ
ლიამი – არა სერიოზულად ხომ იცი როგორ მიყვარხარ არა?
– ხო კარგი კარგი ვიცი და მჯერა მეც ძაან მომენატრები
ლიამი – თავს კაუფრთხილდი კარგი? და ჩემს გულს შენთან ვტოვებ და ყოველთვის შენთან იქნება
– კარგი სულ თან ვატარებ (გამეცინა მის კომენტარზე) და კიდევ მე პატარა არარ ვარ და არამგონია ისეთი დაბდურა რომ ყოველ ნაბიჯში დავეცე და ფეხი ან რამე მოვიტეხო
ლიამი – უბრალოდ ფრთხილად იყავი შენი ამბავი რომ ვიცი რამე შარს აიკიდებ :დ
– ჰა–ჰა
ლიამი – მოდი ჩემთან ჩემო პრინცესა!
მან თავისკენ ნელა მიმიზიდა და მოულოდნელად მაკოცა
მე
როგორც ყოველთვის არ მინდოდა ამ კოცნის მალე დამთავრება მაგრამ როგორც
ჩემი გამოცდილებით ვიცოდი მამაჩემი ახლა პირდაღებული მოგვშტერებოდა ამიტომ
სასწრაფოდ მაგრამ მაინც ნელა მოვწყდი მის ტუჩებს
– რას აკეთებ!
ლიამი – რამე მოხდა?
– კი! დარწმუნებული ვარ ახლა მამაჩემი განცვიფრებული და თვალებდაჭყეტილი მოგვშტერებია
ლიამი – კი მაგაში გეთანხმები
მე
ჩუმად გავიხედე მამასკენ და ის მართლა ისე გამოიყურებოდა როგორიც
ყოველთვის არის ასეთ მომენტში და გამეცინა ამისთვის მაინც მომიწევდა ახსნა –
განმარტებითი საუბარი ან თუ საქმე უფრო რთულად იყო წერილობითი ბოდიშიც
ამიტომ ლიამს მივუბრუნდი და ახლა მე თვითონ ვაკოცე
ლიამი – რას აკეთებ ედაშენი დაგვინახავს!
მე გაკვირვენული მივაშტერდი
ის კი თავისი ჩვეული მომხიბვლელი და ჩემი საყვარელი ღიმილით მიღიმოდა
ლიამი – რა იყო ვხუმრბ
– კარგი ახლა წავედი სანამ მამაჩემს ძალით წავუთრევივარ სახლში
ლიამი – ჰმ... კარგი მიდი გაიქეცი მაგრამ მოიცა! ხვალე რას აპირებ?
– შენს გულს უნდა ვუდარაჯო
ლიამი – ხო ეს მნიშვნელოვანი საკითხია
მასაც და მეც ანუ ორივეს გაგვეცინა
– კარგი ხვალ საღამოს შეგვხვდები იცოდე აუცილებლად მოდი!
ლიამი – კარგი დღეს საღამოს დაგირეკავ!
– კარგი :)
ჩამეხუტა და ყურში ჩამჩურჩულა
ლიამი – მიყვარხარ... სიცოცხლეზე მეტად
მე
უფრო მაგრად მივეკარი და სიყვარული ამით გამოვხატე რადგან მის სიტყვებზე
პასუხის გაცემა არ შემეძლო რადგან ეს მართლაც ბევრ ნიშნავდა ჩემთვის
ხელიდან დავუსხლტი ბოლოს და რომ მოვტრიალდი ასეთ სისულელეებს ვაკეთებდი:
მერე
მშობლებთან მივედი დემი ჯოსგან ძლივს წამოვათრიე და ხელიდან ძლივს
გამოვწიწკნე მერე მანქანაში ცავჯექით და სახლში წავედით ჩემი "მშობლიური"
სახლი როგორ მომენატრა
რომ
შევედით მამა ისეთი სახით დაჯდა სკამზე ვიცოდი რომ ჩემი წერილობითი ბოდიში
არ დააკმაყოფილებდა ამიტომ თავი დავიძვრინე და ვთქვი მეძინება დავიღალეთქო
და პირდაპირ ოთახში ავედი "დასაძინებლად" მაშინვე შხაპი მივიღე და რომ
გამოვედი ჩემს ოთახში დემი შემოვიდა ჩემს საწოლზე გადაეშვა და ამოიხვნეშა
– ჰა გაგიტაცეს გრძნობებმა?
დემი – გადი ქალო იქით!
– ხო კაი რა იყო აბა მომიყევი რა მოხდა რაზე ილაპარაკეთ?
დემი – რა ვიცი მითხრა ძაან მომენატრებიო და ეგეთები რა შენ? ამდენი ხანი რას ბჭობდით?
– ოოოოოოო არაფერი რა მე კიდევ პრობლემები მაქვს და მამაჩემისთვის ერთი რვეული ანხსნა–განმარტება უნდა დავწერო ან ბლანკი შევუვსო
დემი – რატო?
– რა რატო ვერ დაინახე როგორი სახით გვიყურებდა?
დემი – აააააა ხო შევამნიე კაი რა გაუვლის დაგელაპარაკება და ეგ იქნება
– ხო სხვა რა უნდა მოხდეს დიდი დიდი ამ შელაპარაკებისას ფანჯრიდან მისროლოს მეტი რა?
დემი – აჰაჰაჰაჰაჰაჰა
– დემი გამასწრებ თუ მე გავიდე?
დემი – ხო კაი კაი რ...
ამ
დროს ჩემმა ტელეფონმა დარეკა რომ დავხედე უცხო ნომერი იყო ამიტომ ცოტა
სხვანაირი მკაცრი ხმით ვუპასუხე და დემი თითის აწევით მივანიშნე გაჩუმდითქო
– დიახ!
? – ტელეფონზე ასეთი ხმით პასუხობ?
მე მისი ხმა გავიგონე და სული შემეხუთა რადგან ის...
ეს იყო მეათე თავი რა ვიცი მგონი დიდია მაგრამ რაღაც სისულელე გამოვიდა იმედი მაქვს მოგეწონათ და ძალიან გთხოვთ დააკომენტარეთ რა
| 
მალეე დადე რაა..<3 ძალიანნ მაინტერესებბსს... 
75
228
8
